Volgens sommige theorieën
kun je niet falen, alleen leren
van je fouten. Dus als iets niet werkt kun je een nieuwe, andere manier
toepassen om je doel te bereiken. De laatste jaren heb ik dat naar mijn
beste
weten trachten te doen.
Mijn belangrijkste doel in mijn leven is voor vele
jaren geweest mijn dienstbaarheid aan de samenleving vorm te geven op
mijn
specifieke manier. Die manier was het inzetten van mijn kennis en kunde
op het
gebied van transformatie en persoonlijke ontwikkeling. Ik ben heel blij
met wat
ik op dat gebied heb mogen bijdragen.
Beslissingen en de Wet van Aantrekkingskracht
Toch zat er ergens diep in mij altijd
het verlangen om een
grote(re) bijdrage te leveren. Om meer mensen te bereiken, om grotere
groepen
te geven. Het is anders gelopen.
Het leven heeft me geconfronteerd met zaken
die ik lastig vind, met beslissingen die ik moest nemen, met
een maatschappij waarin niet alles mogelijk is, met nieuwe inzichten,
met relaties die anders
lopen en met hoe het geldverhaal in deze maatschappij tot nu toe heeft
vorm
gekregen.
Natuurlijk had ik nog harder kunnen werken. En ik had andere beslissingen kunnen nemen. Ik had mijn best kunnen doen om niet enkel als therapeut/coach en trainer het beste te geven, maar om ook een expert te worden in organiseren, P.R. en in het “mijzelf verkopen”. Dit laatste klinkt voor sommigen misschien vreemd, maar de meeste therapeuten en trainers die als z.z.p.-er werken zullen wel begrijpen wat ik bedoel: het product dat ik als zelfstandige moest verkopen ben ik zelf.
Maar dan nog blijft de vraag staan
of dat op dit moment -2013- de juiste manier zou zijn (geweest).
Ik ben namelijk overtuigd van de wet van aantrekkingskracht:
vanuit wie ik ben, vanuit mijn energie en frequentie, vanuit mijn
wensen en
onderliggende -en zelfs onbewuste- gedachten en overtuigingen trek ik
alles aan
wat in mijn leven op mijn pad komt.
Deze wet van aantrekkingskracht dient naar
mijn inzichten een hoger doel: innerlijke heelheid. Daarbij gaat het
vooral
om hoe je omgaat met wat je aantrekt. Of er vrede en vreugde is in je
mind, in
je denken en geest. En om in heelheid te komen met pijn,
trauma’s,
overtuigingen, enz. uit het verleden. Soms zelfs met pijnen en
dogma’s die je
meegenomen hebt uit vorige levens/bestaansvormen of uit de lijn van de
generaties.
Loslaten
Nu is het zo dat ik me op een dieper
niveau dan voorheen
gerealiseerd heb dat innerlijke heelheid voor mij een nog belangrijker
doel is
dan dienstbaarheid. Dat is omdat ik vanuit heelheid op een veel
natuurlijker
manier dat wat Ik Ben, mijn Zijn, mijn dienstbaarheid en mijn energie,
met
anderen kan delen. En dit brengt mij terug op het thema waar ik in
vorige artikelen en zelfs nog in mijn laatste nieuwsbrieven steeds over geschreven heb: loslaten (zie
ook Op
weg naar Eenheid en de noodzaak van het
Loslaten van Emoties; Loslaten
in Liefde en Vreugde).
Heelheid en Zijn in heelheid betekent loslaten van alles wat heelheid in de weg staat. Dus emotionele reacties zoals angsten, verdriet, pijn, jaloezie of het gevoel gefaald te hebben, zijn energieën die mijn heelheid in de weg staan. Verlangens maar ook zelfveroordeling en afkeuring van mijzelf maken eveneens dat ik niet in heelheid en eenheid ben. Als ik mij ver-oor-deel dan deel ik mijzelf (dan scheid ik mijzelf -ver- af) van de oor (d.i. de oer = de bron). Dan maak ik de bevestiging van de afscheiding, van het leven in de dualiteit in plaats van het bevestigen van het leven in de eenheid.
Dit alles brengt mij bij het loslaten van het idee dat ik gefaald zou hebben, en bij het loslaten van het verlangen ooit echt grote trainingsgroepen te begeleiden. Het brengt me bij het loslaten van mijn activiteiten als trainer en coach/therapeut, en bij het loslaten van mijn website. Het brengt me bij het loslaten van het paradigma dat ik (hard) moet werken voor mijn geld, en de identiteit die ik heb/had aangenomen (“Ik ben trainer, therapeut, z.z.p.-er, eigenaar van Nataraj, bezinning, training en coaching, ik ben een healer, enz.”).
Loslaten gaat vaak samen met het loslaten van de energie die achter de overtuiging en/of emotie zit. Een huilbui of boosheid vergezelt dan ook vaak het loslaatproces. Dit zijn de chemische stoffen waarmee de pijn -een traumatische ervaring, pijnlijke overtuiging of gedachtegang- in het systeem zijn vastgezet, en deze stoffen willen en moeten er uit. Dat is ook waarom confrontatie en/of dingen benoemen soms een belangrijke functie hebben: ze raken de pijn aan, deze komt aan de oppervlakte en in het zicht, en met de emotie voeren we dan de chemische stoffen af uit het systeem.
Recapitulatie
Halverwege
het schrijven van het bovenstaande deel van dit artikel vertelde ik over de gevoelens tijdens het
schrijven. Af en toe zijn er tranen en is er pijn. Het loslaatproces en
er over
schrijven roepen dit omhoog. Terwijl ik het vertelde kwam het woord
“recapitulatie”
in mij op. Ik wist niet direct wat dat woord betekende. Mijn gesprekspartner
ging in
op de betekenis en ik zei: ‘Nou dan bedoel ik zeker
capitulatie.’
Zo
voelde
het proces waar ik in terecht ben gekomen op dat moment voor mij: capitulatie
(overgave). De handdoek in de ring gooien. Capitulatie naar
hoe ons geldsysteem in elkaar steekt (ik ben erg voor een basisinkomen
voor
iedereen, ben nog niet helemaal vrij van boosheid naar de 1% die de gewone en
armere
mensen sterk uitbuiten) en naar hoe ik voor de keuze stond voor een
uitkering
of mijn huur niet meer kunnen betalen.
Natuurlijk
weet iets in mij ook dat als ik werkelijk in volledig vertrouwen en in
een andere overgave
kan stappen -had kunnen stappen- er niets aan de hand zou zijn
geweest. Dat ik
vanuit dat vertrouwen en die kracht ieder doel had kunnen neerzetten en
bereiken, en dat de
wet van aantrekkingskracht niet de crises, maar de mensen met geld naar
mijn
workshops had gebracht (lees meer over de wetten van creatie in deze
channeling
van de Arcturianen).
Vorig jaar
heb ik, door al mijn angsten en pijn heen, getracht in dat vertrouwen
en in díe
overgave te komen. Maar de boodschap van de familie, die mij overeind
hield, was
duidelijk: zo kan het niet langer.
Maar deze paradigma's zitten -of zaten-
kennelijk diep in mij
verankerd. Dat blijkt als in een gesprek over hoe ik me tijdens het
schrijven
voel, het woord “recapitulatie” in mij omhoog komt,
en ik met dat woord direct
in een groot tranendal beland.
Nu schenkt het gelijk ook wel iets heel moois,
want de
uitleg die ik kreeg over recapitulatie is: een nieuwe doorstart. Wel
dat past
me beter. Officieel moet ik dan wel ophouden met werken,
mijn activiteiten (en misschien ook mijn website) stoppen, maar ik kan mijn
gedachtegoed toch wel blijven
uitdragen?
Ik kan schrijven, misschien kan en mag ik zelfs wel lezingen geven, en
wie
weet
waarom precies ik nu eigenlijk stop?
De Treshold
Misschien
is
dit wel een stap in het proces om iets totaal anders, misschien zelfs
op een
heel ander niveau en van een heel ander kaliber, te gaan doen.
Misschien zelfs
is dit het startpunt van mijn eigenlijke “werk”,
van een (andere) taak die ik
op me genomen heb met deze reïncarnatie.
Misschien mag ik deze weken/maanden
de laatste vervelende
dingen uit mijn systeem opruimen die ik nog los moet laten, voordat ik
door de
‘treshold’ ben.
Misschien krijg ik daar nu juist
alle tijd en ruimte voor
-samen met een stukje financiële ondersteuning.
De treshold, de ultieme grens tussen 3D en 4 of 5D. Ik begrijp en weet heel goed dat helemaal niet één overtuiging, gedachtegang, emotie of paradigma dat te klein is voor 4/5D mee de grens over kan. Alles wat te klein is houdt ons gewoon in 3D. De zuivering moet compleet zijn voordat de grens overschreden kan worden. In het ‘hier en nu’ zijn terwijl je je vast houdt aan pijn in het verleden, maakt dat je niet altijd in het hier en nu bent. Onvoorwaardelijke liefde zijn is ook onmogelijk als er nog steeds oordelen, boosheid, angst of wanhoop in je zit.
Wat is Recapitulatie
Op
dit punt
in mijn artikel aangekomen, wilde ik toch eerst even dat woord
recapitulatie
opzoeken. Dat opende weer heel wat deuren. Eerst verwarring en later
verbazing:
de betekenis van recapitulatie is meestal samenvatting, herhaling,
opsomming en
eigenlijk wordt het woord niet gebruikt in de vorm van re-capitulatie. Recapitulatie in samenhang
met de betekenis van capitulatie - overgave.
Ik ben altijd nieuwsgierig naar de oorsprong en betekenis van woorden, en dit woord dat zo duidelijk bij mij binnenkwam alsof het hier écht om ging, triggerde mij diep en ik moest zelfs behoorlijk huilen.
Het
werd
direct door mijn gesprekspartner uitgelegd op de manier, die ik
hierboven in
het artikel heb gebruikt. Maar die uitleg werd dus in de diverse
woordenboeken
niet bevestigd. Daarom ben ik nog even verder gaan zoeken.
En wat treft
mijn
oog: een bijzondere pagina over “Universele recapitulatie
(Bij
hemelvaartsherdenking)”, een verhandeling van K. Schilder in
“Schriftoverdenkingen”
deel 3 in een boek van 1958*
Op
deze
bladzijde wordt de stam en herkomst van het woord in Latijn en Grieks
op
diepgaande wijze onderzocht. Zo staat er onder andere over de
betekenis van
recapitulatie: “de eindsom wordt opgemaakt”
en ook dit: “Dit is de
betekenis van den dag van hemelvaart: de Zoon des mensen heeft de hand
gelegd
aan alle dingen. De Rede Gods is over haar middelpunt heengekomen. De
historie
tot haar beslissing gebracht. Het drama over het derde - beslissende -
bedrijf
heengebracht. En nu móet alles komen tot de
ontknoping.”(vetgedrukt door
mij).*
Oké recapitulatie dus. Een eindsom wordt opgemaakt en alles móet komen tot de ontknoping. Dat stemt mij positief. Het past meer bij mijn gevoel van tijd voor mijzelf om tot grotere heelheid te komen. In een heel mooie channeling van AA Metatron door James Tyberonn wordt gesproken over het verschijnsel dat er zoveel ouderen alleen zijn op dit moment. Ook dat artikel gaf me veel steun en inzichten in de processen waar ik door heen ben gegaan de laatste jaren en waar ik nog steeds doorheen ga. Ook in dat artikel worden de tijd alleen en de processen waar we doorheen gaan beschreven als loslaten en de laatste stappen die alleen gezet moeten worden.
Wat ik eveneens een bijzondere synchroniciteit vind tussen wat ik op die pagina over recapitulatie lees en het overgangsproces waar ik de laatste 7/8 jaar heel bewust mee bezig ben en regelmatig over geschreven heb, is dat de verandering van 3D naar 5D er één is dat wel ascentie wordt genoemd en dat ascentie ook wel vertaald kan worden met … hemelvaart (zie de titel '(...) hemelvaartsoverdenking' en ook in de inhoud van de pagina die over recapitulatie gaat)*.
En nu? Waar sta ik nu?
Inmiddels
vind ik het wel mooi en bijzonder dat het stoppen met mijn werk als
recapitulatie voelde. Dat dit het woord was dat van diep in mij omhoog
kwam.
Zelfs al sputtert een deel van mij tegen, ik geef mij over aan wat komen gaat.
De stappen worden gezet en is er niet een gezegde -in ieder geval in veranderingsland- dat aangeeft dat als je het ene loslaat het andere, het nieuwe, en vaak beter bij je passende, naar je toe kan komen?
In het
hier en nu zijn we overigens al over de grens, zijn we altijd al in eenheid, bestaat er geen afgescheidenheid. Bestaat er geen
pijn en verdriet. Maakt het niet uit of ik wel of niet ingeschreven sta
bij een
kamer van koophandel en of ik me wel of niet presenteer via een
website, aan
P.R. doe, en of ik wel of niet geld ontvang voor het delen van Licht en Liefde of voor mijn gaven en diensten.
En nu? Wat brengt het leven me nu? Ik
weet het niet.
Misschien wel een baan bij één of andere organisatie waar ik mijn kennis en kunde kan delen.
Misschien/zeker meer tijd om te genieten van de natuur en van alle creatieve dingen waar ik in het verleden niet echt veel tijd voor heb genomen.
Misschien/zeker toevallige ontmoetingen waar ik mezelf gewoon kan Zijn en zo mijn wezen kan delen.
En zeker brengt het mij de volgende stap in het proces van ascentie, hoe die stap er concreet ook uit ziet !
*Zie “Universele recapitulatie
(Bij
hemelvaartsherdenking)”
Nog
een interessant stukje over recapitulatie op die pagina vind ik:
“De
gebeden van David, den zoon van Isai, hebben een einde, staat er in den
psalmbundel; de Griekse vertaling zegt dan: ze worden in
anakephalaioose (recapitulatie)
gebracht (…). De reflexieve saamvatting van den retor en de
afsluitende handeling van den Handel-doende vallen samen - alleen maar
bij Hem.